Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Τί χρειάζεται ο άνθρωπος για είναι ευτυχισμένος;

Η πρώτη εκδοχή (Θα τα πω σε τυχαία σειρά) προτείνει … Αγάπη, Ελπίδα και Γέλιο

Δεν σκοπεύω να πάρω τα credits για το παραπάνω, το άκουσα χτες στο musical με τίτλο “Nine”. Ωραία ακούγεται, απλοϊκό!!! Προς στιγμή νόμιζα πως μας τα λέει σωστά ο τύπος. Αλλά αν όμως αυτή είναι η συνταγή γιατί δεν τα βάζουμε σε μια χύτρα να τα ανακατεύσουμε έτσι ώστε νιώσουν όλοι ευτυχισμένοι;

Κάπου εκεί που σκεπτόμουν το catch της παραπάνω υπόθεση, θυμήθηκα την ταινία “The Pursuit of Happyness”. Σύμφωνα με εκείνη την ταινία, η ευτυχία είναι μια ουτοπία, είναι μια προσωπική ψυχοσωματική κατάσταση όπου την αγγίζουμε στιγμιαία και την αντιλαμβανόμαστε μόνο αφού έχουμε περάσει διάφορα ανυπέρβλητα εμπόδια. Ακούγεται μαζοχιστικό αλλά ταιριάζει περισσότερο στην ανθρώπινη φύση. Μπορεί και να είναι έτσι.

Μια τρίτη θεωρία, εντελώς προσωπική. Για να νιώσει ο άνθρωπος ευτυχισμένος πρέπει να πονέσει, να ιδρώσει, να ματώσει και λίγο πριν φτάσει στο τέλος της προσπάθειας του, να κοντοσταθεί και να κοιτάξει για πολύ λίγο πίσω να δει τί πέτυχε. Τόσο ΙΣΩΣ να νιώσει ευτυχισμένος έστω και για μια στιγμή. Αν δουλεύει αυτή η θεωρία; So far so good.

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Περπατώντας την Αθήνα

Κάθε φορά που περπατώ μέσα σε αυτή την πόλη, έχω την αίσθηση ότι θα πέσω σε κάποια τρύπα και δεν θα βγω από εκεί μέσα ποτέ.

Είναι εκπληκτικό πόσο μη-φιλική για τον περιπατητή είναι. Πρέπει να είσαι συνεχώς σε υπερδιέγερση, να δουλεύουν όλες οι αισθήσεις σου γιατί δεν ξέρεις από που θα σου έρθει… ή θα γλιστρήσεις ή θα πατήσεις μέσα στα σκουπίδια ή κάποιο δωράκι που άφησε κάποιο ζωάκι που το έβγαλε βόλτα το μεγαλύτερο ζωάκι, πέρα από τον καθαρό αέρα 100 οκτανίων που ρουφάς…

Πάντως αν την ψάξεις αυτή την πόλη είναι σαν το ρητό, στα σκουπίδια βρίσκεις τα διαμάντια. Έχει και τα καλά της αλλά θέλει πολύ ψάξιμο.

Μια χαρά και καλό ψάξιμο :-)

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Όταν Βρέχει…κάποιοι το απολαμβάνουν

Ωραία νύχτα η σημερινή, βρέχει ασταμάτητα και δυνατά. Κλείνεις τα φώτα μέσα στο σπίτι, τεντώνεις τα αυτιά σου και απολαμβάνεις ένα μόνο πράγμα… τον ήχο της βροχής που πέφτει πάνω στη γη.

Κάτι ήξερε ο Gene Kelly όταν τραγούδαγε το “I’m singing in the rain” και χόρευε μέσα στην βροχή. Βέβαια ο καθένας για τον δικό του λόγο, αυτός γιατί ήταν ερωτευμένος εγώ γιατί…